ผลกระทบจากสิ่งแวดล้อมในการวัดความสั่นสะเทือนที่อาจเกิดขึ้น

                   ในการ วัดความสั่นสะเทือน บางครั้งในบริเวณพื้นที่ปฏิบัติงานแต่ละแห่งก็จะมีสิ่งแวดล้อมต่างกันออกไปซึ่งสิ่งแวดล้อมอาจจะส่งผลกระทบต่อการวัดได้

     ดังนั้นควรคำนึงถึงสภาพแวดล้อมที่อยู่โดยรอบ เช่น

  1. ความโค้งของผิวสัมผัส ก่อนที่เราจะวัดเราควรสำรวจจุดที่เราจะวัดว่ามีความโค้ง หรือ ไม่ถ้าไปวัดจุดที่มีความโค้งของผิวสัมผัสจะทำให้หน้าสัมผัสของหัววัดนั้น

    สัมผัสกับจุดวัดไม่เต็ม และ จะทำให้ได้ข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง ดังนั้น ควรหลีกเลี่ยงผิวสัมผัสที่มีความโค้ง และ ไม่เรียบ

  2. ความเปียกชื้น ควรหลีกเลี่ยงจุดที่เปียกซึ่งความชื้นหรือ น้ำจะเข้าไปรบกวนหัววัดช่วงข้อต่อ ระหว่างสายเคเบิล กับ หัววัด

  3. เครื่องวัดอุณหภูมิ โดยทั่วไปเครื่องจักรมีการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่แตกต่างกัน ซึ่งอุณหภูมิจะมีผลต่อการขยายตัวของผลึก Piezoelectric ที่อยู่ภายในหัววัด

  ดังนั้น การเลือกใช้หัววัดแต่ละชนิดต้องคำนึงถึงขอบเขตของอุณหภูมิด้วย

 4. สายเคเบิล ในการใช้งานแต่ละครั้งสายเคเบิลหรือสายนำสัญญาณควรจัดให้เป็นระเบียบไม่ควรปล่อยให้สายแกว่งไปแกว่งมา และ อย่านำสิ่งของใดๆๆมากดทับสาย

 5. การดูแลรักษา หัววัด การสั่นสะเทือน นั้นจำเป็นจะต้องมีความระมัดระวังในการใช้งาน และ ควรมีการเก็บรักษาไว้อย่างดี ห้ามใช้งานในบริเวณที่มีความร้อนสูง

ในขณะที่กำลังวัดจะต้องไม่ตกหล่น ไม่ควรเคาะหรือกระแทก เพราะอาจจะทำให้เกิดความเสียหายได้          

ระดับการสั่นสะเทือนของเครื่องจักร

               ในปัจจุบันการใช้ เครื่องวัดความสั่นสะเทือน ของเครื่องจักรจะสามารถบอกถึงความรุ่นแรงและสาเหตุของ การสั่นสะเทือน ที่เกิดขึ้นได้ โดยที่เราจะแบ่งระดับ การสั่นสะเทือนออกเป็น 3 ระดับโดยจะเปรียบเทียบกับความรุ่นแรงของการสั่นสะเทือนกับค่ามาตรฐานที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย คือ มาตราฐาน ISO 2372 หรือ, 10816-3 , AMF020  , AR63A

1. ระดับปกติ (ดี) คือ การสั่นสะเทือนโดยรวมทั้งหมดของเครื่องจักรมีระดับ การสั่นสะเทือน ไม่เกินค่าระดับปกติซึ่งสามารถใช้งานได้ต่อ

2. ระดับ การสั่นสะเทือน ที่ผิดปกติ (แย่) คือ การสั่นสะเทือนโดยรวมของเครื่อจักรจุดใดจุดหนึ่งหรือทิศทางใดทิศทางหนึ่ง มีการสั่นสูงกว่าระดับที่จะยอมรับได้ แต่ก็ยังไม่ถึงระดับที่อันตรายแต่ต้องคอยติดตามอย่างใกล้ชิดและเตรียมวางแผนสำหรับการแก้ไข

           3. ระดับอันตราย(ต้องแก้ไข) คือ การสั่นสะเทือนโดยรวมของเครื่อจักรจุดใดจุดหนึ่งหรือทิศทางใดทิศทางหนึ่งมี การสั่นสะเทือน ถึงระดับอันตรายจะต้องหยุดเครื่องจักรและซ่อมแซมแก้ไข

เครื่องมือวัดการสั่นสะเทือน

ในปัจจุบันได้มีการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยตรวจสอบและวิเคราะห์ ความสั่นสะเทือน ของเครื่องจักรโดยทั่วไปแล้วเครื่องจักรจะทำงานโดยการรับแรงกระทำจากเครื่องต้นกำลัง เช่น มอเตอร์ไฟฟ้า กังหัน เครื่องยนต์

การสั่นสะเทือน ที่เกิดขึ้นเราสามารถตรวจวัดได้เพื่อหาความผิดปกติที่เกิดขึ้น เช่น เกิดจากความไม่สมดุล หรือการติดตั้งเครื่องจักรไม่ตรงแนวศูนย์ ในการวัดและการวิเคราะห์ สามารถทำให้ทราบถึงความรุนแรงของปัญหาและจะได้แก้ไขปัญหาให้ตรงจุด

ในปัจจุบันจะแบ่ง เครื่องวัดความสั่นสะเทือน DATALOGGER จากการวิเคราะห์ประมวลผลเป็น 2 แบบ

1. เครื่องวัดการสั่นสะเทือน โดยรวม จะวัดค่าความสั่นสะเทือนของเครื่องจักรทั้งหมดจะแสดงผลมาเป็นแบบตัวเลขหรือแบบระดับ และยังสามารถเก็บข้อมูลได้

โดยใช้ข้อมูลที่เป็นตัวเลขนั้นมาวิเคราะห์ปัญหาถึงสิ่งที่ทำให้เกินการสั่นสะเทือน Vibration Meterที่ผิดปกติ และยังสามารถนำข้อมูลไปวิเคราะห์เทียบกับตารางความเร็วการสั่นตามมาตราฐาน  ISO 2372-1974E

 2. เครื่องวิเคราะห์ความถี่สเปกตรัมของส่วนประกอบเครื่องจักร จะสามารถแยกความถี่และขนาดการสั่นสะเทือนความถี่ต่างๆ จึงทำให้ทราบถึงรายละเอียดและสาเหตุของ การสั่นสะเทือน ที่ผิดปกติของเครื่องจักร

ว่าเกิดจากส่วนประกอบใด เช่นเกิดจากการยึดไม่แน่น หลวม การไม่สมดุล หรือการติดตั้งไม่ตรงแนวศูนย์ เครื่องวัดวิเคราะห์แบบสเปกตรัมนี้เหมาะสำหรับการใช้วัดและวิเคราะห์หาสาเหตุว่ามาจากสาเหตุใด